We hadden hier vorige week een ‘situatie’ : de mannen Vic, Arno en de grote man zagen de muts van het boek. (die had ik namelijk na de fotoshoot veilig weggestopt)

En toen kwam : ze wilden allemaal die muts, hebben, dragen, en wel meteen.

Maar dat mocht niet van mij, want ik wil hem nog een tijdje nieuw houden, voor als het boek er is, en dan mag hij mee met me op pad 🙂

Toen had ik 3 teleurgesteld gezichten.

Dus ik herschreef heel snel het patroon, en haakte op recordtijd 3 mutsen voor mijn 3 mannen.

Vic koos blauw met rood (en ik moest improviseren met nog een extra blauw erbij, want ik kwam niet uit met mijn garen), Arno koos donkerblauw met grijs, en mijn man koos grijs met donkergrijs.

3 blije mannen…

en ik, gelukkig ook!

Last week, we had a kind of ‘situation’ here : my men : Arno, Vic and the husband saw the hat that will be in the book. (after the fotoshoot a while ago, I managed to hide a lot of crocheted items from the book 🙂 )

What was the problem? They all wanted that hat.

But I would not allow it, because I want to keep that hat brand new (with a lot of other items), until the book is ready, so I can take it with me when I go on the road 🙂

So I saw 3 really disappointed faces.

I decided to rewrite the pattern as fast as I could, and crocheted 3 hat for my 3 men.

Vic choose some kobalt blue with red (I had to improvise a bit with dark blue as well, because I ran out of kobalt blue), Arno picked out some dark blue with grey and my husband grey with darker grey.

3 happy men…

and a happy me !